اسید ها و خطرات آن
کلمه «اسید» (به انگلیسی:acid) از واژه لاتین acidus به معنای «ترش مزه» آمدهاست. تعاریف گوناگونی برای اسید و باز وجود دارد، از جمله تعاریف آرنیوس، لوری-برونستد و لوییس.
تعریف قدیمی
اسیدها موادی ترش مزه اند خاصیت خورندگی دارند شناساگرها را تغییر رنگ می دهند و بازها را خنثی می کنند.
بازها موادی با مزهٔ گس-تلخ اند حالتی لزج دارند شناساگرها را تغییر رنگ می دهند و اسیدها را خنثی می کنند.
لی بیگ: اسیدها موادی اند که در ساختار خود هیدروژن یا هیدروژن هایی دارند که در واکنش با فلزها توسط یون های فلز جایگزین می شوند.
آرنیوس: اسیدها موادی هستند که ضمن حل شدن در آب یون +H آزاد می کنند. بازها موادی هستند که ضمن حل شدن در آب یون -OH آزاد می کنند.این تعریف فقط به موادی محدود میشود که در آب قابل حل باشند. حدود سال ۱۸۰۰، شیمی دانان فرانسوی از جمله آنتوان لاووازیه، تصور می کرد که تمام اسیدها دارای اکسیژن هستند. شیمی دانان انگلیسی از جمله سر همفری دیوی، معتقد بود که تمام اسیدها دارای هیدروژن هستند. شیمی دان سوئدی، سوانت آرنیوس، از این عقیده برای گسترش تعریف اسید استفاده نمود.
فهرست
اسید
تعریف های قدیمی
خنثی شدن
فرمیک اسید
تاریخچه
خواص عمومی اسید
روش تولید
کاربرد ویژه
هتروپلی اسیدها
مصرف بی خطر اسید پانتوتنیک
اسیدهای چرب ترانس
برگشت اسید معده در نوزادان نارس و خطر مرگ
مصرف اسیدهای چرب امگا ۳ خطر بروز آلزایمر را کاهش میدهد
خطرهای ناشی از اسیدی شدن آب اقیانوس ها
خطر در کمین موجودات دریایی
بافت چربی و خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر